źródło: Muzeum Historii Polski w Warszawie
Wykroić z mapy Europy kawałek o powierzchni 100 000 km², zarządzić przymusową wielomilionową wędrówkę ludów i przesunąć granicę państw. Czy to sen szaleńca? Tymczasem po II wojnie światowej w odniesieniu do Polski właśnie taki plan zrealizował Józef Stalin. Nasz kraj utracił niemal połowę swojego przedwojennego terytorium na wschodzie na rzecz Związku Sowieckiego. Otrzymaliśmy jednak coś w zamian.
Ziemie Odzyskane, polski „Dziki Zachód” czy Ziemie Zachodnie – różnie nazywano tereny, jakie znalazły się w granicach naszego kraju po II wojnie światowej. Miały nie tylko stanowić rekompensatę, lecz wprost – być świadectwem tego, że Polska II wojnę światową wygrała. Czy słusznie? Czym różniło się życie na tych terenach od wydarzeń w pozostałych częściach Polski? Kto zamieszkiwał te tereny, a kto się na nie sprowadzał? I dlaczego tej skądinąd współczesnej historii nie możemy napisać bez udziału takich postaci jak Mieszko I czy Bolesław Chrobry?
O tym, w jaki sposób Ziemie Zachodnie sukcesywnie stawały się częścią państwa polskiego opowiemy w dzisiejszym odcinku „Rzeczy Historycznej”.
